مصرف پوشاک و ذائقه دینی (مطالعه موردی: لباس جین) عنوان مقاله ای است که توسط دکتر مهری بهار و دکتر عادل میرشاهی در نشریه مطالعات توسعه اجتماعی - فرهنگی در پاییز 1394 , دوره 4 , شماره 2 ; از صفحه 35 تا صفحه 58 منتشر شده است.
شلوار جین از انواع پوشاک مردم پسند در ایران به شمار می رود و به جرات می توان گفت در حال حاضر مردان و زنان در سنین مختلف این لباس را می پوشند. ایرانیان مسجدرو از پوشیدن شلوار جین معنای خاصی در ذهن دارند و در عین حال، این پوشاک به نوعی دارای ارزش های آمریکایی و غربی است. این مقاله به سه ادعا پاسخ می دهد: 1- مسجدروها نیز از شلوار جین استفاده می کنند. 2- جین های مورد استفاده مسجدروها از نظر رنگ، مدل و برند با هم تفاوت دارد. 3- معانی مورد نظر جین پوشان مسجدرو از پوشش جین در نقاط مختلف متفاوت است.
سوال مقاله حاضر این است که چرا مسجدروها که بخشی از جامعه مذهبی ایران هستند و ارزش های آنان در تضاد با ارزش های غربی است، از شلوار لی که نماد جامعه غربی و آمریکایی است، استفاده می کنند. این مقاله بر مبنای نظریه جان فیسک و بر اساس کتاب «برای درک فرهنگ عامه»، با بهره گیری از روش تحقیق کیفی و تکنیک مصاحبه عمیق انجام شده است. جامعه آماری از میان مسجدروهای دو منطقه در شرق و شمال غرب تهران انتخاب شده اند و در مصاحبه از محرک های آنان برای پوشیدن شلوار جین پرسیده شده است. افرادی که در مسجد جامع شهرک غرب حضور یافته بودند، بیش تر از شلوارهای جین برند اصلی استفاده می کردند اما کسانی که در مسجد رسالت حضور داشتند، بیش تر جین های قلابی می پوشیدند. معنای ضمنی جین برای کسانی که در مسجد جامع شهرک غرب حضور داشتند، بیش تر نشان از تشخص، به روز بودن و مدرن بودن داشت اما این لباس برای کسانی که در مسجد رسالت از آن استفاده می کردند، صرفا به این سبب که لباسی معمولی، جوان پسند و پردوام است، اهمیت داشت. در عین حال، این گروه ها به آمریکایی بودن جین توجه چندانی نشان ندادند.