صفحه شخصی دکتر مهری بهار
دانشیار گروه ارتباطات اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
صفحه شخصی دکتر مهری بهار
دانشیار گروه ارتباطات اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهراندانلود متن: مصرف پوشاک و ذائقه دینی (مطالعه موردی: لباس جین)
مصرف پوشاک و ذائقه دینی (مطالعه موردی: لباس جین) عنوان مقاله ای است که توسط دکتر مهری بهار و دکتر عادل میرشاهی در نشریه مطالعات توسعه اجتماعی - فرهنگی در پاییز 1394 , دوره 4 , شماره 2 ; از صفحه 35 تا صفحه 58 منتشر شده است.
شلوار جین از انواع پوشاک مردم پسند در ایران به شمار می رود و به جرات می توان گفت در حال حاضر مردان و زنان در سنین مختلف این لباس را می پوشند. ایرانیان مسجدرو از پوشیدن شلوار جین معنای خاصی در ذهن دارند و در عین حال، این پوشاک به نوعی دارای ارزش های آمریکایی و غربی است. این مقاله به سه ادعا پاسخ می دهد: 1- مسجدروها نیز از شلوار جین استفاده می کنند. 2- جین های مورد استفاده مسجدروها از نظر رنگ، مدل و برند با هم تفاوت دارد. 3- معانی مورد نظر جین پوشان مسجدرو از پوشش جین در نقاط مختلف متفاوت است.
سوال مقاله حاضر این است که چرا مسجدروها که بخشی از جامعه مذهبی ایران هستند و ارزش های آنان در تضاد با ارزش های غربی است، از شلوار لی که نماد جامعه غربی و آمریکایی است، استفاده می کنند. این مقاله بر مبنای نظریه جان فیسک و بر اساس کتاب «برای درک فرهنگ عامه»، با بهره گیری از روش تحقیق کیفی و تکنیک مصاحبه عمیق انجام شده است. جامعه آماری از میان مسجدروهای دو منطقه در شرق و شمال غرب تهران انتخاب شده اند و در مصاحبه از محرک های آنان برای پوشیدن شلوار جین پرسیده شده است. افرادی که در مسجد جامع شهرک غرب حضور یافته بودند، بیش تر از شلوارهای جین برند اصلی استفاده می کردند اما کسانی که در مسجد رسالت حضور داشتند، بیش تر جین های قلابی می پوشیدند. معنای ضمنی جین برای کسانی که در مسجد جامع شهرک غرب حضور داشتند، بیش تر نشان از تشخص، به روز بودن و مدرن بودن داشت اما این لباس برای کسانی که در مسجد رسالت از آن استفاده می کردند، صرفا به این سبب که لباسی معمولی، جوان پسند و پردوام است، اهمیت داشت. در عین حال، این گروه ها به آمریکایی بودن جین توجه چندانی نشان ندادند.
نقش گفتمان رسانه ای سریال های تلویزیونی ماه مبارک رمضان در برساختن هویت مذهبی نوجوانان
نقش گفتمان رسانه ای سریال های تلویزیونی ماه مبارک رمضان در برساختن هویت مذهبی نوجوانان عنوان مقاله ای است که توسط دکتر مهری بهار و علی حاجی محمدی در نشریه مطالعات فرهنگی و ارتباطات » زمستان 1387 - شماره 13 علمی-پژوهشی/ISC (20 صفحه - از 31 تا 50 ) منتشر شده است.
گفتمانهای رسانه‌ای سریال‌های تلویزیونی ماه مبارک رمضان و ارتباط آن‌ها با برساخت هویت مذهبی نوجوانان هدف اصلی این مقاله است. با بهره‌گیری از رویکرد ترکیب‌بندی هال, استدلال مقاله این است که, برساختن هویت مذهبی نوجوان از طریق پیوند گفتمان رسانه تلویزیون با گفتمانهای خانواده و گروه همتایان بهتر درک می‌شود. برای درک نقش گفتمان رسانه‌ای تلویزیون در برساخت هویت مذهبی نوجوانان, از مشاهده مشارکتی و مصاحبه متمرکز با ده نفر از نوجوانان و والدینشان در ماه مبارک رمضان استفاده شد. آنچه از"این پژوهش بر می‌آید. تغییر نسلی با اشاره ویژه به نقش نمادهای "مذهبی, و توجه. به آن است. اولین روند به تفاوت‌های بین نوجوانان و والدین در برداشت کلی" آن‌ها مذهبی. همچنین, استقلال خصوصی شدن مذهب, دسترسی بیشتر به منابع هویت‌ساز اهمیت پیوسته مذهب رسانه‌ای و به ویژه سریال‌های ماه رمضان در تعیین هویت مذهبی نوجوانان را نشان می‌دهد. چنین روندی گسترش گفتمان اخلاقی مبتنی بر رمزگان اخلاقی در جامعه و سست شدن سایر گفتمانهای هویت ساز برای نوجوانان را نشان می دهد.
دانلود مقاله: ﺗﺤﻮل ﻧﻘﺶ واﻋﻆ و ﻣﺪاح در اﺟﺮای ﻣﻨﺎﺳﻚ ﻋﺎﺷﻮرا (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردی ﺷﻬﺮ دزﻓﻮل)
ﺗﺤﻮل ﻧﻘﺶ واﻋﻆ و ﻣﺪاح در اﺟﺮای ﻣﻨﺎﺳﻚ ﻋﺎﺷﻮرا (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردی ﺷﻬﺮ دزﻓﻮل) عنوان مقاله ایست که توسط دکتر مهری بهار ( دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران) و نسیم کاهیرده نگاشته شده است.
مناسک ﻋﺰاداری ﻋﺎﺷﻮرا از ﺟﻤﻠﻪ گردهماییهای مذهبی ﺳﺖ ﻛﻪ از دیرباز ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﻆ و ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ، ﻧﮕﻪ داری ﻳﻚ ﺳﺮی از مفاهیم و ارزشﻫﺎی دﻳﻨﻲ و اﻧﺘﻘﺎل آن ﺑﻪ ﻧﺴﻞﻫﺎی آینده اﺳﺖ .درﻣﻮرد ﺷﻜﻞ اﺟﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﻚ اﻟﮕﻮی واﺣﺪی وﺟﻮد ﻧﺪارد و ﺗﺸﺨﻴﺺ اﻟﮕﻮی ﻣﻄﻠﻮب آن ﻫﻤﻮاره ﻣﺤﻞ ﭼﺎﻟﺶ و از اﻳﻦرو ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺮای ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮد؛ ﻟﺬا آنﭼﻪ ﻛﻪ در اداﻣﻪ ﻣﻲ آﻳﺪ مطالعه ﻣﻮردی در ﻫﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﻮه ﻛﻴﻔﻲ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻜﻨﻴﻚﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ مصاحبه و مشاهده ﻣﺸﺎرﻛﺖ آﻣﻴﺰ ﺑﻪ بررسی ﺗﺤﻮل ﻧﻘﺶ دو ﻋﻨﺼﺮ اساسی اﻳﻦ مناسک ﻳﻌﻨﻲ؛ وﻋﺎظ و ﻣﺪاﺣﺎن ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ و داده ﻫﺎی ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از آن ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ در اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﻚ ﺑﺮﺧﻼف ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺪاﺣﺎن ـ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎد دین داری عاطفی ـ ﻣﺤﻮر و وﻋﺎظ ـ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺮﺟﻊ دﻳﻨﻲ ـ در حاشیه ﻗﺮار گرفته‌اند .