ﺗﺤﻮل ﻧﻘﺶ واﻋﻆ و ﻣﺪاح در اﺟﺮای ﻣﻨﺎﺳﻚ ﻋﺎﺷﻮرا (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردی ﺷﻬﺮ دزﻓﻮل) عنوان مقاله ایست که توسط دکتر مهری بهار ( دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران) و نسیم کاهیرده نگاشته شده است.
مناسک ﻋﺰاداری ﻋﺎﺷﻮرا از ﺟﻤﻠﻪ گردهماییهای مذهبی ﺳﺖ ﻛﻪ از دیرباز ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﻆ و ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ، ﻧﮕﻪ داری ﻳﻚ ﺳﺮی از مفاهیم و ارزشﻫﺎی دﻳﻨﻲ و اﻧﺘﻘﺎل آن ﺑﻪ ﻧﺴﻞﻫﺎی آینده اﺳﺖ .درﻣﻮرد ﺷﻜﻞ اﺟﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﻚ اﻟﮕﻮی واﺣﺪی وﺟﻮد ﻧﺪارد و ﺗﺸﺨﻴﺺ اﻟﮕﻮی ﻣﻄﻠﻮب آن ﻫﻤﻮاره ﻣﺤﻞ ﭼﺎﻟﺶ و از اﻳﻦرو ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺮای ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮد؛ ﻟﺬا آنﭼﻪ ﻛﻪ در اداﻣﻪ ﻣﻲ آﻳﺪ مطالعه ﻣﻮردی در ﻫﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﻮه ﻛﻴﻔﻲ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻜﻨﻴﻚﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ مصاحبه و مشاهده ﻣﺸﺎرﻛﺖ آﻣﻴﺰ ﺑﻪ بررسی ﺗﺤﻮل ﻧﻘﺶ دو ﻋﻨﺼﺮ اساسی اﻳﻦ مناسک ﻳﻌﻨﻲ؛ وﻋﺎظ و ﻣﺪاﺣﺎن ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ و داده ﻫﺎی ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از آن ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ در اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﻚ ﺑﺮﺧﻼف ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺪاﺣﺎن ـ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎد دین داری عاطفی ـ ﻣﺤﻮر و وﻋﺎظ ـ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺮﺟﻊ دﻳﻨﻲ ـ در حاشیه ﻗﺮار گرفتهاند .
تحلیل گونه های گفتمانی متاثراز محتوای مناسک عاشورا (از خلال تحلیل گفتمان نشریات مرتبط با موضوع عاشورا) یکی از نوشته های نسیم کاهیرده و دکتر مهری بهار است که در نشریه پژوهش جوانان، فرهنگ و جامعه (جوان و مناسبات نسلی) پاییز و زمستان ۱۳۸۹ شماره ۵ منتشر شده است.
مناسک عزاداری عاشورا، در دوره های مختلف تاریخی علاوه بر صورت بندی هایی مختلف، پذیرای دیدگاه های نظری و گفتمان های متنوعی نیزبوده است. این گفتمان ها تحت تاثیر اوضاع اجتماعی- سیاسی ساخت یافته و امکان رشد و بازتولید نظام فکری خاص خود وتاثیر آن بر جامعه را می یابند و به جهت این تاثیرگذاری بررسی پیرامون گفتمان های مذکور از منظر جامعه شناختی ضرورت می یابد و آنچه در ادامه می آید نتیجه پژوهشی است در این باره، که توصیف ویژگی های گفتمان های متاثر از محتوای مناسک عاشورا و همچنین تفسیر معانی مورد نظر این گفتمان ها را مدنظر داشته است. این تحقیق به روش کیفی و با اتکا به نظریات دورکیم و روش تحلیل گفتمان فرکلاف به بررسی محتوای نشریات مرتبط با موضوع عاشورا که در سال 1389 چاپ شده پرداخته (با استفاده از نمونه گیری نظری هدفمند و ناهمگون) و درنتیجه آن سه نوع گفتمان: 1. گفتمان علمی-آکادمیک 2. گفتمان ادبی- هنری 3. گفتمان کلامی- فقهی تشخیص داده شده است.