نذر و هویت اجتماعی زنان عنوان مقاله ای است که توسط دکتر مهری بهار به زیور طبع آراسته شده است.
این مقاله در نشریه نامه علوم اجتماعی ۱۳۸۳ شماره ۲۴ به چاپ رسید.
"در مقاله حاضر ضمن بیان جایگاه نذر به لحاظ مفهومی و نظری در مردم شناسی دینی، به بیان وضعیت آن به عنوان یکی از اعمال و رفتارهای دینی در میان مردم مسلمان ایران پرداخته می شود. علاوه بر این، شناسایی سهم و نقش آن، در تمایز بین زنان و مردان در انجام مراسم دینی و در نهایت تبیین هویت یابی زنان از طریق انجام آن،مورد نظر است. برای بیشتر زنان ایرانی به دلیل اعتقاد دینی یا آگاهی از ارزش های اجتماعی معطوف به نذر در مقایسه با مردانی که به این سنت دینی باور دارند ولی به گونه ای متفاوت از زنان عمل می کنند یا زنانی که به ادای نذر به عنوان یک وظیفه دینی یا امر اجتماعی باور نداشته و در نتیجه در مراسم دینی مشارکت عمده و فعالی ندارند، موقعیت خاصی فراهم می سازد. فرایند نذر موجب و منشا تمایزدهی آنها از دیگران (زنان و مردان بی توجه به نذر) می شود. این معنی را می توان با تاکید بر نذرهای زنان و مردان در مراسم دینی نشان داد. با وجود اینکه بسیاری از نذورات و وسایل مورد استفاده در مراسم دینی برای این منظور به طور مشترک برای زنان و مردان مورد استفاده قرار گرفته ، ولی بعضی از آنها ویژه مراسم و مناسک دینی مردان و برخی دیگر مختص زنان است. با ملاحظه طبقه اجتماعی، زمان، مکان، جنسیت و موقعیت فرهنگی و اجتماعی زنان و مردان، استفاده متفاوت از نذورات برای این گروه اجتماعی،?هویت آفرین نیز است. "
تغییر فرهنگی اجتماعی و توسعه نهادی در ایران: مورد تجربی بازار عنوان مقاله ای است که توسط دکتر مهری بهار در نشریه پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه مازندران سال اول زمستان ۱۳۸۰ شماره ۳ منتشر شده است.
در این مقاله به بیان نحوه قرار گرفتن جامعه ایرانی (شهر تهران) در جریان جهانی شدن از طریق تفکیک نهادی در طول دو سده اخیر توجه شده است. این مساله به این دلیل دارای اهمیت است که جریان جهانی شدن جریان فراگیر است و تمام فرهنگها را اعم از فرهنگ سنتی یا مدرن تحت تاثیر قرار داده است.
این مقاله یک مقاله مرجع به حساب می آید و می توانید از طریق لینک زیر کل مقاله را دریافت کنید.
نقش و جایگاه زنان در مراسم عزاداری عنوان مقاله ای است که توسط دکتر مهری بهار در نشریه پژوهش زنان دوره اول پاییز ۱۳۸۰ شماره ۱ و دانشگاه موزه انسان پاریس منتشر شده است.
زنان ایرانی در دو دهه اخیر و به واقع پس از انقلاب اسلامی در مقایسه با گذشته، به نیروی اجتماعی جدیدی در تحولات تبدیل شدهاند و نقشها و وظایف تازهای را برعهدهگرفتهاند. نقشهایی که در گذشته یا به آنها واگذارنشده، یا در حوزهای محدود بوده و یا از عدم آگاهی و بیمیلی آنان ناشیشدهاست. این مقاله در پی آن است که با روش مشاهده مشارکتی میزان و نحوه حضور زنان را در عزاداری حسینی در تهران و در مقایسه با گذشته، بهویژه قبل از انقلاب اسلامی بررسی کند و درواقع به این پرسش پاسخدهد که در اثر تغییرات صورتگرفته در دهههای اخیر در ساختار مراسم عزاداری حسینی، چه تحولی در نقش و جایگاه زنان در این عزاداریها ایجادشدهاست. در ادبیات مربوط به زنان ایران به نقش زنان در حوزههای گوناگون اجتماعی، اقتصادی و سیاسی پرداختهشدهاست. ولی با وجود اینکه مراسم دینی در ایران برای زنان، مشارکت عمدهای را بههمراه داشته، در مطالعات علمی کمتر به آن توجه شدهاست. در واقع مقاله حاضر با مقایسه حضور زنان در عزاداریها نشان میدهد، در گذشته مشارکت زنان در عزاداریها بیشتر جنبه حاشیهای داشته و امروزه زنان نقش محوری و کانونیتری را بهعهدهگرفتهاند و فعالیتهای جدیدی در ساماندهی، مدیریت، طراحی و برنامهریزی در اجرای مراسم عزاداری و نظارت بر نحوه عزاداری ایفا میکنند.