صفحه شخصی دکتر مهری بهار
دانشیار گروه ارتباطات اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
صفحه شخصی دکتر مهری بهار
دانشیار گروه ارتباطات اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهراندانلود مقاله: سیاست فرهنگی و قانون کپی رایت از کتاب صنایع فرهنگی مقاله
رسانه‌های‌اجتماعی و هویّت جهانی، مطالعه‌ی پلتفرم اینستاگرام
رسانه‌های‌اجتماعی و هویّت جهانی، مطالعه‌ی پلتفرم اینستاگرام عنوان مقاله ای است که توسط دکتر مهری بهار و محمدجواد بیژنی منتشر شده است.
در این مقاله بیان می شود: عاملیت نه به صورت صرف در دست آدمیان بلکه به صورت شبکه‌ای بین آدمیان و غیر آدمیان ظهور پیدا می‌کند. فلسفه‌ی تکنولوژی و به تبع فلسفه‌ی رسانه‌ها در این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است؛ تمرکز این مقاله برر‌وی عاملیت پلتفرم اینستاگرام است. اینکه چگونه این پلتفرم دارای کنش‌مندی می‌شود که هویّت جهانی را به وجود می‌آورد. چهار میانجیگر تکنیکی برونو لاتور شامل: ("ترجمه"، "ترکیب"، "نهانسازی بازگشت پذیر" و "واگذاری دستورالعمل‌ها") است؛ که می‌توانند ابزاری باشند برای فهم ماهیّت و هستی‌شناسی پلتفرم اینستاگرام و با این چهار میانجیگر، توصیف، تحلیل و تبیینی از آن ارائه داد. اساس و ماهیّت پلتفرم اینستاگرام، "انسان" و به صورت خاص، "فردگرایی" است. که نزدیکترین پارادایم فکری به آن لیبرالیسم است. در نتیجه ی این تحقیق باتوجه به شاخص‌هایی که از اینستاگرام، از طریق میانجیگری تکنیکی لاتور به دست می‌آید؛ "هویّت جهانی" در بستر پلتفرم اینستاگرام محقق می‌شود.
دانلود مقاله: رسانه دینی و فرهنگ عامه
رسانه دینی و فرهنگ عامه عنوان مقاله ای است که توسط دکتر مهری بهار در نشریه رواق هنر و اندیشه بهمن ۱۳۸۶ شماره ۱۹ منتشر شده است.
"باتوجه به اهمیت این موضوع و فراگیری مخاطب و استفادهء زیاد از تلویزیون،در مقایسه با دیگر رسانه‌ها در دنیای مدرن،پرسش زیر پیش می‌آید: آیا تلویزیون پیش از آنکه در چرخهء معنای رد و بدل شده میان رمزگذار و رمزگشا قرار گیرد، ظرفیت آن را دارد که دین عامه را چنان‌که در واقع هست و عامه به آن انتقاد دارد،به عرصهء نمایش گذارد؟ بنیان مفهومی استوارت هال برای تعریف نظام معنایی و گفتمان برنامه‌های تلویزیونی،از ابتدا،از دو مفهوم رمزگذاری و رمزگشایی بهره می‌برد. در این موقعیت،تلویزیون (به تصویر صفحه مراجعه شود) و برنامه‌های دینی برای توزیع پیام‌های دینی،قواعد خود را دارند و مردم نیز به دین خود عمل می‌کنند. مخاطبان دینی به‌طور همزمان،هم‌ذات‌پنداری می‌کنند؛زیرا در همان ابتدا،کنترل رسانه را بر خود و افکار خود حس می‌کنند و کنترل رسانه از منظر آنان،اتفاقا فرهنگ باارزشی است؛ زیرا مهارت،قدرت و کنترل در دست اوست و آن است که نگرش فرهنگی،از جمله دین را به مردم آموزش می‌دهد. در این نوشتار،دین عامه معنای ویلیامزی است؛یعنی فرهنگ و دینی که از اعماق جامعه می‌جوشد،مبین ندای مردم و واجد نوعی کنشگر است که بیانی مستقل دربارهء علایق و (به تصویر صفحه مراجعه شود) تجربیات خود دارد. نهایت آنکه وضیت دین عامه در جریان رسانه‌ای شدن مراسم دینی در ایران،محوری‌ترین عنصر در نتیجه‌گیری مقاله است،اطلاعات و آمار به دست آمده در چندسال اخیر،نشان می‌دهد که برنامه‌های صدا و سیما،ضمن اینکه از حجم بالای مخاطب برخوردار است،ولی به دلیل تنوع سازوکارهای دینی جامعه،نوعی تمایز و جدایی با جامعه پیدا کرده است."