صفحه شخصی دکتر مهری بهار
دانشیار گروه ارتباطات اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
صفحه شخصی دکتر مهری بهار
دانشیار گروه ارتباطات اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهراندانلود مقاله: نگاهی بر کنفرانسهای سالهای 71، 70، 69 مرکز مطالعات و پژوهش های ارتش بیست میلیونی
نگاهی بر کنفرانسهای سالهای 71، 70، 69 مرکز مطالعات و پژوهش های ارتش بیست میلیونی عنوان مقاله ای است که توسط دکتر مهری بهار با نگاهی انتقادی و در نشریه مطالعات بسیج ۱۳۷۳ شماره ۲ منتشر شده است.
"محورهای مطرح شده در این مجمع، ایجاد زمینهء فکری در حوزهء مطالعاتی پژوهشگران،کمک به رشد سطح علمی و آگاهی اعضای ارتش بیست میلیونی،هویت بسیج،تبیین و تشریح ابعاد مختلف نقش و مأموریت بسیج،بررسی اقشار مختلف اعضای ارتش بیست میلیونی از نظر تشکیلات و ساختار سازمانی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در طی تشکیل این کمیسیونها بود که کنفرانس"نقش بسیج در مقابله با تهاجم فرهنگی"مورد توجه قرار گرفت و در اینصورت در رأس اقدامات اولیه این نشست بوده و تنظیم طرح کنفرانس و دعوت از مدعوین و برگزاری جلسات توجیهی با مسئولین کمیسیون بوده است. اهم اهدافی که در این کنفرانس مطرح گردید عبارت از شناسایی و ارزیابی ریشه‌ای مفاسد اجتماعی،بررسی نقش عمدهء بسیج در مقابله با مسخ فرهنگی و ایجاد تحرک فکری در حوزه مطالعاتی مسئولین و فرماندهان،ایجاد یک شبکه امنیتی و رابطه علمی اندیشمندان جامعه با ارتش بیست میلیونی بوده است."
دانلود مقاله: معرفی کتاب: جامعه شناسی جنگ و ارتش
معرفی کتاب: جامعه شناسی جنگ و ارتش توسط دکتر مهری بهار در نشریه مطالعات بسیج ۱۳۷۲ پیش شماره منتشر شده است.
در این مقاله کتاب جامعه شناسی جنگ و نیروهای نظامی، نقد و بررسی شده است. این مقاله به مطالعه پدیده اجتماعی جنگ و سازمان نظامی می پردازد. گذشته از ویژگی های مثبت کتاب چون این اثر در معرض استفاده مداوم دانشجویان علوم اجتماعی قرار دارد، لازم است مورد توجه و نقد قرار گیرد. این گزارش با معرفی اجمالی اثر آغاز و سپس به صورت شکلی و محتوایی به نقد و بررسی آن می پردازد. در پایان پیشنهادهایی نیز ارائه شده است.
دانلود مقاله: تغییرات آیین‌های سوگواریِ متوفی پس از کرونا و ارزیابی تاثیرات آن بر صاحبان عزا
تغییرات آیین‌های سوگواریِ متوفی پس از کرونا و ارزیابی تاثیرات آن بر صاحبان عزا مقاله ای علمی-پژوهشی است که توسط دکتر مهری بهار (دانشیار و عضو هیئت علمی گروه ارتباطات دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، ایران) و فائزه جبارپور (دانشجوی کارشناسی ارشد رشته ارتباطات اجتماعی گروه ارتباطات دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، ایران) منتشر شده است.
با شیوع چشم‌گیر کرونا و کاهش مراسم عزاداری برای متوفی یا لغو کامل آن‌ها و انتقال یافتن هرچه بیشترِ این آیین‌های سوگواری به فضای مجازی، این مسئله برای محقق بوجود آمد که بازماندگان متوفی تا چه حد توانسته‌اند احساس همدردی و التیام یافتنِ غم عزیز از دست رفته‌شان را به‌واسطه‌ی تسلیت گفتن‌های مجازیِ خویشاوندان بدست آورند؛ و آیا اساسا فضای مجازی بستر مناسبی برای این نوع آیین‌ها است یا خیر. برای یافتن پاسخ، با تمرکز بر وجه آیینی و ارتباطاتی این پدیده، از 19 نفر از افرادی که از ابتدای شیوع کرونا تاکنون، کسی از نزدیکان خود را از دست داده‌اند، مصاحبه‌ی آنلاین انجام شد. نتایج بدست آمده، ذیل دو مقوله‌ی اصلی یعنی «تغییراتِ آیین‌های سوگواری به مثابه‌ی فرصت» و «تغییرات آیین‌های سوگواری به مثابه‌ی تهدید» گنجانده شدند. پررنگ‌تر شدن ابعاد معنویِ آیین‌های سوگواری برای شخص متوفی که پیش از این بسیار کمرنگ شده بود، مزیتی است که به‌وسیله‌ی تغییرات آیینی دوران کرونا، نمود یافته است؛ در کنار چنین مزیتی، افسردگیِ ناشی از تخلیه نشدن احساسات، ناباوریِ مرگ متوفی و سیطره‌ی حس تنهایی، علی‌رغم ابراز همدردی‌های مجازی، از جمله آسیب‌هایی است که در طول زمان می‌تواند تاثیرات شگرفی بر روح و روان صاحبان عزا باقی گذارد. بنابراین آشکار است که فضای مجازی بستری مناسب برای شریک شدن در غم صاحبان عزا نیست. براساس نظریه‌ی ارتباطات آیینی می‌توان گفت این آیین‌های سوگواریِ رسانه‌ای شده اگرچه می‌توانند بر بعد حضوریِ آیین غلبه ایجاد کنند و شرایطی را برای ابراز همدردی‌های غیرحضوری فراهم سازند، اما همچنان نمی‌توانند جایگزینی برای آیین‌های سوگواریِ حضوری باشند.